
“ฟิล์มนัวร์” คืออะไร? มาทำความรู้จักกัน
ฟิล์มนัวร์เป็นประเภทภาพยนตร์ที่มีสไตล์ที่เน้นความโหดร้ายภายใต้ภาพสีขาวดำหม่น โดยคำว่า “ฟิล์มนัวร์” คำนี้แต่เดิมใช้ในฝรั่งเศสในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง เพื่ออธิบายเกี่ยวกับภาพยนตร์แนวระทึกขวัญหรือนักสืบของอเมริกาในทศวรรษที่ 1940 และ 1950 โดยฟิล์มนัวร์ของฮอลลีวูดนั้นจะถูกเรียกว่า “โรงหนังสีดำ” เมื่อย้อนกลับไปในช่วงปี ค.ศ. 1920 และในเวลาต่อมานักวิจารณ์ชาวฝรั่งเศสใช้มันเพื่ออธิบายภาพยนตร์ฮอลลีวูดที่อบอวลไปด้วยความมืดมิดและรวมถึงบทการแสดงที่มีเนื้อหาที่มองโลกในแง่ร้ายที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
เป็นการยากที่จะบอกว่าฟิล์มนัวร์นั้นเป็นประเภทหรือสไตล์ของภาพยนตร์ เพราะโดยปกติแล้วฟิล์มนัวร์ในปัจจุบันนั้นเป็นเพียงแค่เทคนิคการถ่ายภาพยนตร์ชนิดหนึ่งที่เน้นบรรยากาศอันมืดหม่น โดยจะเน้นสีขาวดำเป็นหลัก

ความเป็นมาของฟิล์มนัวร์
ฟิล์มนัวร์คลาสสิกพัฒนาขึ้นในระหว่างและหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยใช้ประโยชน์จากบรรยากาศหลังสงครามที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล การมองโลกในแง่ร้าย และความสงสัยใคร่รู้ ฟิล์มนัวร์นั้นอาจเรียกได้ว่าเป็นภาพยนตร์สไตล์อเมริกันราคาประหยัดเกรดบี ซึ่งใช้ประโยชน์จากความก้าวหน้าในการสร้างภาพยนตร์ในช่วงทศวรรษที่ 20 และ 30 รวมถึงการซิงโครไนซ์เสียง ฟิล์มสต็อกแบบแพนโครมาติก (ขาวดำ) ที่ดีขึ้น โดยกล้องที่ใช้ถ่ายภาพยนตร์ในสมัยนั้นจะมีความไวต่อแสง นอกจากนั้น อุปกรณ์ให้แสงสว่างนั้นยังมีขนาดกะทัดรัดยิ่งขึ้น
ฟิล์มนัวร์ (ส่วนใหญ่ถ่ายทำในสีเทามืดดำและขาว) เผยให้เห็นด้านมืดและไร้มนุษยธรรมและธรรมชาติของมนุษย์ โดยแนวภาพยนตร์ที่ถ่ายทำโดยใช้เทคนิคฟิล์มนัวร์นั้นจะเต็มไปด้วยการถากถางดูถูก โดยเน้นด้านที่โหดเหี้ยม ไม่แข็งแรง ทำลายล้าง เละเทะ มืดมน และซาดิสต์ของมนุษย์ รวมถึงยังมีบรรยากาศที่กดขี่ข่มเหง การมองโลกในแง่ร้าย ความวิตกกังวล ความสงสัยในสิ่งที่สามารถผิดพลาดได้ ความเป็นจริงที่สกปรก ความไร้ประโยชน์ ความตาย ความพ่ายแพ้ และการกักขัง คุณลักษณะเหล่านี้เรียกได้ว่าเป็นลักษณะเฉพาะของฟิล์มนัวร์ ตัวเอกในภาพยนตร์นัวร์มักถูกขับเคลื่อนด้วยอดีตอันแสนโหดร้ายของพวกเขาหรือถูกขับเคลื่อนด้วยความโหดร้ายของมนุษย์
ฟิล์มนัวร์มักถูกถ่ายทำด้วยแสงที่แสดงออกถึงอารมณ์ มีการใช้เทคนิคการถ่ายทำที่มีระยะโฟกัสชัดลึกหรือชัดลึก มีงานภาพที่ดูน่าสับสน รวมไปถึงการทำภาพสั่นไหวหรือการวางองค์ประกอบภาพเข้าด้วยกัน การถ่ายทำเงาที่แสดงถึงลางไม่ดี มุมกล้องที่เบ้ (โดยปกติจะเป็นแนวตั้งหรือแนวทแยงมากกว่าแนวนอน) ควันบุหรี่ที่วนเป็นวงกลม , ความอ่อนไหวต่ออัตถิภาวนิยม และองค์ประกอบที่ไม่สมดุลหรืออารมณ์แปรปรวน โดยแสงที่ใช้ในฟิล์มนัวร์มักจะเป็นแสงที่สลัว รวมไปถึงหน้าต่างและห้องที่บังตาแบบเวนิส และรูปลักษณ์ของนักแสดงที่มืดมนและดูอึดอัด ทุกสิ่งที่กล่าวมาล้วนแต่เป็นองค์ประกอบของฟิล์มนัวร์ ติดตามบทความมากมายใน readdoo
